Zuid-Oost Azië, we komen eraan!

Hallo allemaal!

Eindelijk is het weer zover! Vandaag ga ik samen met Lenny beginnen aan wederom een wereldreis. Bij compleet gebrek aan inspiratie (vandaar dat de reis mij erg goed uitkomt, haha) gaat Lenny tegen alle verwachtingen in het gehele eerste bericht schrijven. Maar zodra we geland zijn, ga ik m´n schrijfkunsten weer vertonen!

Dan ga ik voor de verandering m´n eigen blog maar weer eens schrijven! ;). Na bontjassen spotten in Letland, de big five zoeken in Tanzania, rotschrikken van veranen op Lombok, high-fiven met oerang oetans in Borneo, pinquins spotten vanuit de camper in Nieuw Zeeland en drie dagen tennis kijken op de Australian Open hebben we weer iets nieuws bedacht: Zuid-Oost Azie! En omdat we niet van half werk houden, doen we maar meteen vier landen in ruim vier weken aan. Ik heb al het een en ander gezien, maar zo verslaafd als ik aan Azië ben, duik ik gewoon nog een keer die hoek in! En nu gaan we samen vier weken lang met vliegtuigen, bussen, treinen, tuktuks en boten de vier landen ontdekken: Laos, Vietnam, Cambodja en Thailand. Even blijven hopen dat de typhoons uitblijven!

En wat doe je dan als je op reis gaat?! Inderdaad… tas inpakken! Waar had ik m´n zomerkleren ook alweer gelaten? Zonnebril, wat is dat ook alweer!? En m´n paspoort, is die eigenlijk nog geldig? Het ging nog best goed qua voorbereiding, totdat ik een paar weken geleden ineens bedacht dat m´n backpack nog steeds stuk was… oeps! Die was in India al stuk gegaan, vorig jaar in Thailand en dit jaar in Curaçao gewoon maar kapot meegezeuld, maar gelukkig heb ik een hele mooie backpack kunnen regelen die ik vol trots in stond te pakken. En het paste nog ook! 

De papierhandel viel ook wel mee, al kwamen we er vorige week achter dat Dicky per ongeluk een inenting was vergeten, want op sommige inentingen zit een houdbaarheidsdatum. Ook nog snel geregeld en als het goed is zijn we er helemaal klaar voor. We vliegen van Amsterdam via Bangkok naar Luang Prabang (Laos). We zijn wel even onderweg, maar na Nieuw Zeeland is dit uiteraard een peuleschil (ahum..). Om de jetlag van Dicky compleet uit te roeien nemen we een paar slaappillen mee, dan moet het wel goed komen.

Ons voorlopig laatste Nederlandse avondmaal is op, de laatste boterhammen zijn ook al verslonden.. Dicky heeft d´r laatste kopje echt lekkere koffie al op en zelfs de pepernoten slaan we maar over dit jaar… en dit alles om een maand lang rijst en noedels te eten. Ik kan niet wachten!!

En verder;
- hebben we allebei maar 15 kilo ingepakt! Dus we gaan nu de hele vlucht maar eens goed bedenken hoe dat kan en wat we in hemelsnaam zijn vergeten…
- vliegen we als eerst naar Luang Prabang. We beginnen meteen midden in de jungle en Dicky kijkt er nu al naar uit wat we voor ongedierte tegen gaan komen. Altijd leuk, wildlife spotten vanuit je bed! ;)
- gaan we volgende week in Hanoi twee vrijwilligersprojecten bezoeken waar ik met mijn vrijwilligerswerk (SIW) ook vrijwilligers heb geplaatst. Omdat we nog ruimte zat hadden in onze tassen, zijn we nog snel gaan shoppen en hebben we voor 150 kinderen pennen, papier, potloden en stickers ingeslagen.
- heeft Dicky speciaal voor de reis een app op d´r telefoon gezet waarmee ze kan vertalen. Dan denkt ze zeker te weten dat ze kip of vegetarisch bestelt! Ik ben heel benieuwd, haha!
- is het de eerste keer in vijf jaar tijd dat ik ga vliegen op een dag dat het niet sneeuwt.
- lekt er altijd wel iets in m´n tas en ook dat is deze keer niet anders: ik kwam er vanochtend al achter dat er een flesje leeg aan het lopen was, dus alles maar afgewassen en afwachten wat er tijdens de vlucht in m´n tas gaat ontploffen!
- zijn we al keurig ingecheckt voor de vlucht en zitten we tot aan Luang Prabang naast elkaar. Dat houdt in dat ik naast het raam zit op beide vluchten (want ik lig toch alleen maar te slapen, dus hoef ik ook niet op te staan) en zit mam op beide vluchten in het midden; wordt nog een leuke verrassing wie er straks naast d´r zit, hahaha!
- is mijn fotocamera al stuk en heb ik het geluk dat ik er eentje kan lenen, komen we er net achter dat de camera van Dicky geen beeld geeft! Altijd leuk, die last minute ontdekkingen..!
- ben ik heel benieuwd hoe Dicky het uit gaat houden, ruim vier weken zonder tennis… Misschien kunnen we onderweg nog iemand voor d´r strikken, als ze ontwenningsverschijnselen gaat vertonen.

Liefs Dicky & Lenny