Da Nang met Sil!

Hallo!

Het is hier zondagochtend kwart over 10, dus ik neem aan dat de helft van de mensen die dit leest nu nog lekker aan het stappen is. Nou, hier is weer een nieuwe dag begonnen, en wat voor een; regen, regen en nog eens regen. En ik schat zo'n 22 graden maximaal. Maargoed, nog even over Hoi An...

Na mijn laatste berichtje zijn we 's avonds (dit was dus donderdag) Hoi An centrum ingelopen. Ik ben echt fan van Hoi An, ondanks dat het wel erg toeristisch is, maar het is zo ontzettend mooi daar. Heel klein, dus ook niet zo ontzettend druk op straat. We vonden een heel leuk restaurantje waar ik echt waanzinnig lekker gegeten heb! Duidelijk het beste tot nu toe! Het leek wel tapas, van allemaal soorten vis en intvis (mmmm!!!). Daarna vonden we zowaar nog een soort van kroeg met pooltafel waar westerse muziek werd gedraaid, dus hebben we het er maar even van genomen en heerlijk mojito's zitten drinken.

De volgende dag was het weer bewolkt en regenachtig, maar we zijn toch maar de deur uit gegaan. We hadden die gratis fietsen bij het hotel en daarmee zijn we door Hoi An gaan fietsen. Aangezien het in Vietnam rond kwart over 6 elke avond donker is, hadden we het centrum alleen nog in het donker gezien. Daarna namen we een taxi naar My Son, een heilige plaats met veel ruines van oude bouwsels. Daar hebben we zeker wel anderhalf uur rondgelopen en vervolgens namen we dezelfde taxi naar Da Nang.

Nou weet ik dat ik aardig kan zeuren over vervoersmiddelen, maar dit was er ook weer een hoor! Die gozer had echt z'n rijbewijs niet, het kon gewoon niet anders.. Echt een gevaar op de weg, maar we leven nog!

In Da Nang hebben we ons uit de taxi laten zetten, want we waren hem wel zat en al snel vonden we een goedkoop hotelletje. Toen op zoek naar Sil, die blijkbaar in dezelfde straat woont, alleen een kwartier lopen bij ons vandaan. We waren naar haar hotel gelopen, maar ze was er helaas niet. Toen zijn we maar een hapje gaan eten en daarna naar de enige kroeg gegaan in heel Da Nang die open is... Da Nang is best een grote stad, maar er is niet zo heel veel te doen lijkt het wel!

Gisteren vonden we Sil gelukkig wel, al om 11 uur 's ochtends waren we bij haar hotel. Alleen ging zij Da Nang verkennen met haar klasgenootjes en hadden wij zoiets van; weg uit deze stad! Alle steden lijken toch wel op elkaar hier, dus niet veel te beleven. Toen hebben we weer een scootertje gehuurd en in de omgeving rondgereden, op weg naar Bach Na, een national park wat alleen iets verder weg lag dan we dachten.. het was 60km! Oeps! Dus helaas waren we te laat om het park nog in te gaan, maar we hebben ons wel vermaakt. We reden langs de kust en door de bergen, dus een prachtige route.

We zouden Sil weer meeten in Da Nang, dus we gingen na het park weer terug. En toen gebeurde het. We reden net de bergen uit, de stad weer in, komt er een spookrijder aan, op een brommer. Het leek of ie aan het slingeren was, dus Jim hield onze brommer recht in een lijn, zodat hij ons goed zou zien. Nou, het maakte echt niet uit wat hij had gedaan, die gozer wilde ons gewoon raken. En ja hoor, een botsing. Godzijdank had Jim het gas al losgelaten en al geremd, anders wil ik niet weten hoe dit had afgelopen. Die gozer knalde op onze linkerkant in. Hij reed op ons in en raakte Jim's schouder en mijn knie. De brommer viel op mijn rechter enkel, maar ik heb me niet erg veel pijn gedaan. Jim vloog als eerste omhoog en kwam op mij afgerend of ik in orde was, en daarna ging hij kijken bij die jongen. Die lag eerst een show te geven of hij pijn had, om vervolgens op te staan om een soort Jim uit te gaan dagen alsof het onze schuld was (het zag er natuurlijk niet uit, Jim is ongeveer 1.85m en die jongen niet meer dan 1.60m). Ondertussen waren er 30 omstanders op ons afgerend en ik stond nog een soort te tollen. Ik dacht; hier gaan we dan. Beroof me maar, bel de politie maar, zet me maar achter tralies... ik weet het ook niet meer. Maar nee, ik ben niet in Tanzania, dus hier viel het erg mee. De mensen hadden allemaal gezien dat hij expres op ons in was gereden, maar het was nogal een kabaal en nogal druk om me heen. Ineens kregen we door dat iedereen wilde dat we zo snel mogelijk weg zouden rijden voordat dit ging escaleren, dus we sprongen weer op de scooter om een kilometer later nog even te stoppen.

Ik was nog steeds aan het bibberen van de schrik, ik wist echt niet wat me overkwam. Gelukkig had de scooter van ons weinig schade, en bij het inleveren zagen ze er niks van, dus geld kost het niet. Ik had een paar schaafwondjes, maar verder ging het prima.

Dus ietwat verlaat waren we bij Sil en we zijn met z'n drietjes uit eten geweest en daarna wat gaan drinken. Ik heb gelukkig nog een hele leuke avond gehad. Het was heel leuk om Sil hier te zien en om weer bij te kletsen. Rond 1 uur hebben we haar weer netjes thuisgebracht en zijn wij ook weer naar huis gelopen. Dus gelukkig was het toch nog een leuke avond.

Vandaag gaan we naar Hue, ietsje noordelijker van Da Nang. En ik denk dat we dan afscheid gaan nemen of dat we samen terug naar Saigon gaan, ik weet niet nog niet helemaal. In ieder geval leuk om alle berichtjes weer te lezen en zodra ik een computer heb gevonden die wel een beetje werkt, zal ik weer foto's plaatsen, want dat gaat nu helaas niet. Tot snel!

Liefs,
Lenny