29/2 Office Road, Merivale, Christchurch 8014

Hallo allemaal!

Woensdag 10 februari heb ik Tove naar het vliegveld gebracht. De laatste avond hebben we eigenlijk niet zo heel veel gedaan. Ze wilde thuis eten, dus had ik bedacht dat ik het laatste avondmaal ging koken en verder hebben we voor de televisie gehangen. Woensdag zijn we met de bus naar het vliegveld gegaan. Was nog wel even lachen, want Tove had nogal wat bagage bij zich! Aangekomen op het vliegveld gingen we eerst maar even kijken bij een lege incheck balie, hoe zwaar haar backpack nou eigenlijk was.. 24 kilo; OEPS! Tas open, spullen eruit, en toen was ie 21 kilo. Vervolgens werd ik op een stoel neergezet met 3 tassen handbagage en toen ze ingechecked was, zijn we nog even samen een broodje gaan eten. Daarna heb ik haar uitgezwaaid en daar ging ze dan, op naar Bali.

Ik dacht dat het een dramatisch afscheid zou worden, maar dat was helemaal niet zo. We gaan elkaar echt nog wel een keer zien, dus we zeiden allebei; tot de volgende keer, who knows where that might be! En dat is eigenlijk best leuk, want de vorige keer dat we afscheid namen (was in Laos), wisten we ook niet waar we elkaar weer zouden zien, en dat werd Indonesie!

Die woensdagavond moest ik ook weer werken, en dat is voornamelijk hetgeen wat ik heb gedaan de laatste 3 weken. Overdag volop zoeken naar werk en met succes dit keer!!! Ik ben aangenomen bij een catering bedrijf genaamd Vbase. Ze organiseren de catering voor sport evenmenten, beurzen, concerten, festivals en ook de Ellerslie bloemenbeurs die in het Hagley park wordt georganiseerd (waar Kristo’s werk ook naartoe gaat).

Wat ook leuk is, sinds Tove vertrokken is, ben ik ineens vaak op stap met collega’s. Ik kan het vooral goed vinden met Leighanne, een meid van 24 uit Christchurch. Maar ook met Tara, bar-meid van 18 uit Schotland, Ulla Riika, een Finse meid van 28, Jo uit Ierland, zij is 26, Craig een Schotse barman van 26 en Sam uit Christchurch van 21 en niet te vergeten onze ex-afwasser Roman uit Spanje, maar hij verhuist morgen naar Wellington. Na het werk ga ik ongeveer 2 keer per week wat drinken. Zowiezo een keer met Leighanne en vaak nog een keertje met een groepje van werk. Zo zie ik nog eens wat tenten in Christchurch en zo leer ik ook nog mensen kennen. Het voelt hier steeds meer als thuis.

Vrijdag 19 februari was de grote dag dat Kristo en Mark op vakantie gingen. Ze vertrokken al om half 4 in de ochtend naar Australie! En wat hadden ze er zin in, ze hebben echt de dagen af zitten tellen. Ik ben nu dus al 10 dagen home alone. Maar morgenavond om kwart voor 1 ’s nachts komen ze weer thuis. Woensdagavond 17 februari was de grote laten-we-gezellig-alle-bagage-vast-inpakken-avond. Eerst nog even met zn drieen naar de mall, want Kristo bedacht 2 uur voordat de winkels zouden sluiten, dat hij nog een baby-kadootje voor een vriendin in Australie moest kopen. En toen gingen we ook maar meteen op vakantie-koopjes jacht voor de jongens, en gelukkig was het heel succesvol (en lachen!). Toen kwamen we terug, en begon het inpak-feest. Het leek wel een film! Ik zat op de bank, Kristo en Mark toverden al hun kleren in de huiskamer. Kristo ging z’n rugzak inpakken samen met mij in de huiskamer, en Mark was z’n koffer aan het inrichten in de slaapkamer. Ik heb al hun outfits, vooral die van Kristo, wel 10 keer gezien. Ze gingen namelijk naar een bruiloft in Cairns, Australie. En het punt was; Mark ging in pak, en Kristo heeft geen pak. Na wat wikken en wegen, kleren aan en kleren weer uit, hadden we een outfit voor Kristo gekozen. En vervolgens ook maar z’n hele tas vast klaargezet en de laatste wassen gedraait. Ook Mark was helemaal klaar voor vertrek en om het te vieren, hebben we gezellig met z’n drieen een bak ijs leeg gegeten!

De jongens zijn nu dus al 10 dagen weg en ik ben al die tijd in m’n uppie geweest. Maar het viel me heel erg mee. Ben eerst op vrijdag het hele appartementje gaan poetsen. Echt groot is het hier niet, maar toch was het nog wel wat werk. Het appartement heeft een kleine woonkamer, ik schat 15 m2, een keukentje, een soort van bijkeukentje waar de wasmachine staat en nog 2 kasten met spullen. We hebben een garage vast aan het appartementje zitten, maar die is niet heel veel groter dan de auto, die past er echt precies in. We hebben een badkuip met mini badkamer meubeltje, en twee slaapkamers. Die van de jongens is nog best ‘groot’, maar die van mij is een tweepersoonsbed met een kast en een strook vloerbedekking. Maar het is prima vertoeven! We hebben een tv, dvd speler, internet en we hebben ook nog een soort tuintje. Achter het huis hebben we een strook waar we de was op kunnen hangen en waar Kristo wat planten heeft gepoot. Maar aan de voorkant is het pas echt feest. We hebben een soort voortuintje met 1 stoel (de rook-plek) en daaromheen staan onze groenten-en-kruiden-planten. We hebben tomaten, basilicum, courgettes, paprika’s en nog wat kruiden in onze ‘voortuin’. En uiteraard ben ik daar nu verantwoordelijk voor, maar gelukkig ziet het er nog goed uit!

Verder werk ik nog steeds 5 avonden per week bij de Flying Burrito Brothers. Tis geen top-baan, maar het verdient en ik overleef het er wel. Tis vaak erg druk, dus dan heb ik toch geen tijd om te bedenken dat het niet altijd leuk is om te serveren. En onderling hebben we veel lol. En vandaag mag ik voor het eerst voor het catering bedrijf werken, dus ik ben heel benieuwd! Het is bij een cricket wedstrijd in het AMI stadium. En morgen zijn de jongens er weer!

En verder;
- heeft Tove het volgens mij wel goed naar haar zin in Bali.
- had Kristo de dag na Tove’s vertrek stroopwafels in de supermarkt gevonden en voor me meegenomen, voor als ik comfort-food nodig had. Het kwam er uiteindelijk op neer dat hij binnen 2 dagen het pakje al voor ¾ op had en mij de schuld gaf, want ik had ze nog niet eens aangeraakt! Dus de 3e dag hebben we samen de rest opgegeten, haha!
- had Kristo daarna een heerlijke appeltaart gebakken; ik word echt volop verwend hier!
- was ik met Kristo weze stappen de week voordat ze op vakantie gingen. Was ontzettend lachen, we hebben in 2 barren gedanst en vervolgens werd ik meegesleurd naar de gaybar, wat erg lachen was.
- werkt Mark als chauffeur en rijdt hij rond in een truck met gasflessen. Hij komt meestal 2x overdag gezellig buurten voor koffie en lunch.
- werkt Kristo in Terra Viva, een soort Intratuin, 10 minuutjes met de bus hier vandaan. En ik ben gezellig op de lunch langsgeweest om te kijken waar hij nou precies elke dag uithangt. En dat was ontzettend leuk, want al z'n collega's zijn bijna net zo gek als hij. Wat vooral erg lachen was, was dat al z'n collega's (vrouwen) aan het dieet-lunchen waren, ik had een broodje kip en Kristo zat heerlijk een broodje ei/bacon en een zakje friet op te eten. En maar grapjes maken over hun tonijn-salades en tomaat-sandwiches!
- kwam Mark erachter dat hij de buren had gevraagd om de planten water te geven als ze op vakantie zijn, en was hij ‘even vergeten’ dat ik ook nog hier woon. Ik zag het al helemaal gebeuren; lig ik te slapen, staat de buurman ineens hier voor m’n neus! We lagen helemaal in een deuk en de rest van de week heb ik hem zitten plagen onder het motto; vertrouw je mij dan niet Mark?!
- kwamen Mark en Kristo er een dag van te voren achter de het vliegschema toch net iets anders was dan ze dachten. Mark is volgens Kristo niet zo goed met vliegtijden, dus we gingen met z’n drieen op de bank, de woensdag voor vertrek, alle vluchten met bijbehorende tijden noteren. Alles verliep vlot, totdat we bij de terugvlucht aankwamen. Mark had al de hele week gezegd dat ze rond kwart voor 10 maandagavond zouden landen. We wonen 15 minuutjes van het vliegveld af, dus dat was allemaal prima. Maar we kamen er ineens achter dat ze om 00.45 uur op dinsdag 2 maart landen. En Kristo en Mark moeten allebei gewoon werken! Kristo vloog zowat van de bank onder het motto; hallo, ik moet om 7 uur op! En Mark zat te giebelen, want hij had op z’n werk gezegd dat ie iets later zou zijn. En ik heb vervolgens geprobeerd de boel te sussen door te zeggen; ach Kristo, je hebt gewoon een dag langer vakantie! Tot 2 maart, ipv 1 maart. En uiteindelijk konden we er allemaal wel weer om lachen. (En de bak ijs eten heeft ook geholpen, haha!)
- had ik van Kristo de planten-instructies gekregen. Ik hoefde alleen te sproeien als het mooi weer was. En uiteraard, sinds de dag dat ze zijn vertrokken is het hier alleen maar mooi weer geweest! Elke dag 28-30 graden en volop zon. Heerlijk natuurlijk, maar dat betekende ook voor de planten zorgen. Dus ik op vrijdag keurig naar buiten gelopen, kraan aangezet, tuinslang gepakt en jahoor, vliegt de spuit eraf en het leek wel een groot waterfeest, hahaha! Mijn kleren waren net zo nat als de planten, maar gelukkig was het 30 graden.
- en had Kristo me ook opgedragen om alle groenten uit de tuin op te eten, anders moest ik ze weggooien, dus ik eet al ruim een week alles met tomaten…
- heb ik een vast adres en dat is;

(Lenny de Reede)
29/2 Office Road
Merivale, Christchurch 8014
New Zealand

Tel. +64210420549

Liefs,
Lenny