Het laatste stuk(je?!) van NZ!

Hallo allemaal!

Woensdag 5 januari. Vandaag naar Milford Sound geweest. We moesten heen en terug dezelfde weg rijden want op een andere manier kan je er niet komen!
Milford Sound is dé attractie van Nieuw Zeeland die je gedaan moet hebben. 120 km heen en 120 km terug, maar dan heb je ook wat.
Het was droog vandaag maar niet echt zonnig.
’s Morgen heerlijk vers brood gehaald en ontbeten aan het meer van Te Anau aan een picknicktafel.
Dat is toch wel lekker hier, overal staan die tafels, hahaha! Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Milford Sound en onderweg zijn we uitgestapt bij Chasm voor een wandeling door hele grote varens. Geinig was dat op het parkeerterrein grote kea’s liepen (kea is een NZ papegaai die vooral plastic stuk vreet!)
Toen reden we verder langs een groot groen meer en vervolgens moesten we door de Homertunnel,
een aftandse tunnel uit het bouwjaar 1934. De tunnel ging dwars door een berg, weinig verlichting en een verrotte weg. Het was eenrichtingsverkeer in de tunnel dus het werd geregeld met een stoplicht!
Na dit ook weer overleefd te hebben, hahaha, stapten we om 2 uur ’s middags op de boot. De cruise duurde 2 uur en wij hadden voor een plek op het bovendek gekozen. Zouden de foto’s ook veel mooier worden dan beneden achter de ramen! We vaarden tussen de fjorden door met ontzettend grote watervallen aan alle kanten en het leukste……… we hebben heel veel zeehonden gezien! Ze lagen op rotsen te zonnen en te spelen met elkaar, zo leuk!!!
Geslaagde dag was het zeker en daarna heerlijk in een restaurantje gegeten met een hoofd als een boei (ja letterlijk) van de buitenlucht op de boot.

Donderdag 6 januari. Wij zijn vandaag horizontaal op de kaart overgestoken naar de oostkust naar Dunedin. De rit was ongeveer 300 km en we hoopten ook dat de zon meer in het oosten van het eiland zou schijnen, maar helaas de hele rit hadden we regen en nog eens regen. Onderweg zijn we gestopt voor koffie (hele tijd met leuke mensen zitten praten) en lunch maar voor de rest heb ik niet zoveel te melden. Het uitzicht is met mooi weer veel mooier, dus ik heb weinig mooie foto’s onderweg kunnen maken, hahaha! Dunedin ziet er leuk ui t en we hebben een mooie camping aan de kust.

Vrijdag 7 januari. Opgestaan, was in de machine gestopt en droger en daarna naar het centrum van Dunedin gereden. Lekker even geshopt en ’s middags zijn we naar de Stijlste Straat van de Wereld gereden, de Baldwinstraat. We hebben hem allebei omhoog gelopen, nou ja zeg maar gekropen hahaha (morgen zullen we allebei wel spierpijn in de kuiten hebben) en daarna konden we een Certificaat gaan ophalen, wat we natuurlijk hebben gedaan.
Het weer was vandaag beter dan was voorspeld en morgen zou het ook nog wat warmer worden.

Zaterdag 8 januari is een topdag geweest. ’s Ochtends zijn we naar de Royal Albatross Colony geweest dat ligt op de Peninsula. Geweldig, we hebben 3 albatrossen gezien, waarvan er ook nog een in de lucht boven ons vloog samen met nog honderden andere vogels. Prachtig was de route ernaar toe. De Peninsula is een soort vastgeplakt eiland wat recht tegenover de stad Dunedin ligt en het is aan beide kanten heuvelig en ontzettend groen, waardoor de uitzichten zo mooi zijn.

Ons einddoel van de dag was Oamaru, waar we een excursie hadden geboekt om pinquins te gaan bekijken. Onderweg naar Oamaru zijn we gestopt in Moeraki, waar we op het strand de “Boulders” hebben bewonderd. Ik zal het even uitleggen, dat zijn hele grote en kleine stenen op het strand die de vorm van een kokindje-dropje hebben, alleen dan heeeeeel erg groot, hahaha! Na een fotosessie op het strand, zijn we doorgereden naar Oamaru.

’s Avonds werden we daar op de camping opgehaald met een busje en we kregen eerst een sightseeing door Oamaru. Daarna gingen we naar de kust, waar we yellow pinguïns moesten spotten. Die man van de tour nog zeggen, denk maar niet dat je er heel veel gaat zien, je moet al blij zijn als het er een stuk of 3 zijn. Nou, wij zijn geleerde spotters want we hebben er 9 gezien! Ohja, en ook nog een zeehond!

Daarna bracht de tour ons naar de Blue Penguin Colony. Daar werden we na een korte introductie op de tribune neergezet. Wij dachten, wat gaat hier nou gebeuren? Nou, de pinguïns waren de hele dag wezen zwemmen en zouden terugkomen om hun jongen te gaan voeren. Je moet je voorstellen, de tribune stond haaks op de zee. Links was de zee, dan wat rotsen en grond en dan begon er een hek. Rechts van dat hek en dus ook van de tribune was een soort pinguïn -dorpje gebouwd. Er stonden heel veel houten ‘pinguïn huisjes’ die leken op houten kijkdozen. Binnen no-time zagen we in de verte op de zee een ‘colony’ aankomen. Eerst waren ze ver weg, leek het net een zwart streepje. Maar ineens kwamen ze snel dichterbij en hup, ze klommen de kant op. Ze klommen met z’n allen (de eerste colony was een clubje van 40) over de rotsen, staken de ‘weg’ over en schoten door het hekje zo hun huisjes in! Echt zo geinig!! En die kleintjes in die huisjes waren toch aan het ‘gillen’! Ze waren echt aan het roepen! En binnen 5 minuten zagen we nog een colony aanzwemmen, dit keer ongeveer 75 pinguïns! En ja hoor, weer met z’n allen de kant op, lekker met z’n allen tegen elkaar aan staan wachten (op wat?) en na een tijdje rennen ze ineens op het hek af en zo de huisjes in. Het was echt geen gezicht, maar hoe knap dat ze allemaal de weg weten! Om 10 uur hadden we ruim 180 pinguïns binnen zien komen en vertrok ons tourbusje weer terug naar de camping; wat een avond!!!

Zondag 9 januari. Koffie gedronken in Oamaru en daarna doorgereden naar Waimate. We hadden bij de Info een folder zien liggen over het bekijken van 40 tamme Wallabies. Nou dat sprak ons wel aan en het was toch op de route naar Geraldine, waar we naar de camping gingen, dus dat kwam goed uit.
Toen we aankwamen bij een farm in Waimate kregen Len en ik meteen jonkies in onze armen gedrukt, zo leuk!!!
Ondanks dat kangaroes eigenlijk alleen in Australië voorkomen zijn er inmiddels ook al zo’n 500.000 in Nieuw Zeeland (alleen in deze streek). Mensen zien het als een plaag en schieten op ze.
Jonkies worden dan uit de buidel gehaald en worden dus verzorgd door 2 vrouwen die deze farm hebben en het inmiddels openstellen voor mensen die hier een kijkje kunnen nemen.

Daarna kregen we een bos groen in ons handen gedrukt en konden wij een route lopen langs allemaal afgesloten veldjes kangaroes.
Het was wel grappig.

Vlak ernaast zat een aardbeien/frambozenkweker en daar kon je dus heerlijk ijs kopen , vermengd met aardbeien, frambozen of een mix. We konden de verleiding niet weerstaan en hebben genoten van het overheerlijke ijs.

Daarna nog heerlijk op de camping (in Geraldine) in de zon gezeten.

Maandag 10 januari zijn we naar Christchurch gereden. In 2 uur waren we er en we zijn meteen naar Terra Viva gereden, de Intratuin waar Kristo werkt. Die helemaal blij dat hij ons weer zag. Daarna zijn we naar het centrum gereden en Lenny wist een plek waar we de campervan gratis konden parkeren, dat was erg handig!
Mooi centrum en vooral de trams vond ik grappig. En het hoogtepunt: de Christchurch! Pictures geschoten en geluncht in het Art Centre.
Daarna naar de Flying Burrito Brothers geweest waar Lenny gewerkt heeft en onderweg hebben we veel ingestorte gebouwen gezien door de aardbeving, Ongelooflijk!
Via de Botanic Gardens teruggelopen en de camping opgezocht. Weer een goede camping voor de zoveelste keer!
’s Avonds zijn we uit eten geweest met Kristo, Mark en Riho en daarna bij hun thuis nog wat gedronken, gezellie!

Dinsdag 11 januari zijn we vertrokken richting Akaroa. Was maar een afstand van 80 km.
Oohhhhh wat mooi daar! Schitterend plaatsje aan het water en wat een mooie route er naar toe. Eerst Pille ontmoet op het strand (een vriendin van Lenny uit Estland)) en daarna zijn we naar Chez La Mer gelopen, het hostel waar Lenny ruim 3 maanden heeft gewoond en de eigenaar even gedag ging zeggen plus Pongo de hond. Daarna nog met Mel (uit Canada) op een terrasje thee gedronken. Uiteindelijk gingen we tegen zessen naar het huis van Pille. Pille had 2 dagen vrij en vond het hartstikke leuk dat wij langskwamen. Wij konden de campervan naast het huis zetten voor de komende 2 nachten, da’s weer eens wat anders dan een camping, hahaha! ’s Avonds buiten gegeten bij Pille en de meiden gingen daarna wat drinken in het dorp!

Kreeg Lenny ’s avonds een smsje van Kristo dat maandagavond om 10 uur een aardbeving was geweest van 4,2! Wij waren toen in huis bij Kristo en Mark en hebben niets gevoeld!!!
Het houdt hier maar niet op!

Woensdag 12 januari. Relax-dag gehouden. Opgestaan en de was gedaan bij Pille. ’s Middags nog even het dorpje ingegaan en in een leuk restaurantje met z’n drieën geluncht. Bij thuiskomst naar de Heineken Open in Auckland op tv zitten kijken (voorproefje voor a.s. maandag als we naar de Australian Open gaan!). ’s Avonds bij Pille thuis gegeten en de avond doorgebracht.

Donderdag 12 januari hebben we de campervan schoongemaakt en daarna zijn we door het dorp gereden en nog even bij de Peppertree langs geweest, waar Lenny geserveerd heeft . ’s Middags naar Christchurch gereden naar het centrum en zijn we voor de allerlaatste keer het centrum nog heel even ingeweest.
Nu zitten we bij “de jongens”, waar we straks voor de laatste keer afscheid van gaan nemen. Daarna gaan we naar de camping waar we 3 dagen geleden ook gestaan hebben en morgen moeten we de campervan terugbrengen bij Explore More en om 15.25 uur vliegen we naar Melbourne.

Einde New Zealand!


En verder;
- weegt een Albatros 7 a 8 kilo, heeft hij een spanwijdte van 3 meter en kan hij 120 km/per uur vliegen!
- deden onze safariogen het weer prima! Dit keer had ik een pinguïn gespot langs de kant, maar mam zag zelfs een yellow pinguïn zo uit de zee lopen!
- zijn yellow pinguïns 50 cm hoog, blue pinguïns zijn maar 30 cm.
- zwemmen de blue pinguïns 15 km uit de kust uit om eten te halen
- was de tribune met oranje licht verlicht, want pinguïns kunnen geen oranje of rood zien, dus ze zagen ons niet. Daar kon ik me niks bij voorstellen, we zaten toch zeker met 100 man die pinguïns aan te gapen, dat zullen ze dan toch wel door hebben gehad!? ;)
- renden ze allemaal zo enthousiast naar het gat om het hek door te gaan, dat ze allemaal tegen elkaar aan beukten en zowat over elkaar heen kropen. Echt geen gezicht, we zaten allemaal te gieren op de tribune!
- vonden ze niet allemaal de weg terug, sommigen zaten een klein beetje scheef en eindigden op de parkeerplaats, op de weg en ook bij het restaurant; oeps! (Dus die grappige borden met ‘pas op, hier steken pinguïns over’ zijn eigenlijk dus wel gebaseerd op waarheid! En wij maar denken dat ze er voor de grap stonden!)
- was het heel erg leuk om die baby wallabi’s vast te houden; zo lachen, als je ze niet stevig genoeg vast klemt in je armen, beginnen ze te spartelen, want ze willen juist dat je ze goed vast houdt, dat zijn ze gewend in de buidel!
- was het leuk om alle werk-plekken weer gezien te hebben, maar wat ben ik BLIJ dat ik daar allemaal niet meer werk!
- was het ook heel erg leuk om weer terug te zijn in Akaroa en ook Christchurch; het voelt echt als een thuis, en Akaroa is zo klein, daar ken ik zoveel mensen… ik ga het wel een beetje missen. En de jongens natuurlijk ook… maar er komt weer een nieuw avontuur aan!

Liefs,
Dicky & Lenny

ps. We zetten de foto's er later op, dat lukt nu niet, ze komen binnen 24 uur!