Skien in Queenstown!

Hallo allemaal!

Ik geloof dat ik nog nooit zo lang niks geschreven heb. Ik ga gewoon m’n werk de schuld geven; ik ben ’s avonds echt te moe om te typen. En zelfs op m’n vrije dagen lukt het amper… Maar hier weer een update!

Goh, ineens 6 weken samenvoegen. Ik ga maar gewoon melden wat ik zoal gedaan heb. Ik ben een paar keer met m’n huisgenoot Savio wezen skiën. Ik blijf dat ongelooflijk grappig vinden hoe hij dit skiseizoen heeft aangepakt. Nog voordat ie ooit op een snowboard heeft gestaan, dacht ie; kom, ik ga een seizoenskaart kopen voor the Remarkables en Coronet Peak. En laat ik dan ook maar meteen een snowboard, boots, handschoenen en een skibril aanschaffen. Hij heeft ooit 1 prive les genomen en verder heeft ie gewoon geoefend op de berg. Hij is niet de allerbeste of allersnelste, maar hij gaat toch echt prima van de berg af hoor! Hartstikke lachen! Z’n familie in Mumbai snappen er geen bal van wat ie allemaal uitspookt in de sneeuw, haha! We hebben ook foto’s van elkaar gemaakt en de laatste keer samen ging Savio achter mij aan (en ik had nog zo gezegd, ik zie je beneden wel…) en toen stond ie ineens achter me op een intermediate run. Hij heeft ongeveer 73x gezegd; Lenny, I’m gonna kill you! Maar het ging prima! Hij viel een paar keer, maar het laatste stuk ging ie keurig de berg af. Ik daarentegen had buikpijn van al het lachen… Hahaha!

Ik ben nog een keer op een vrije dag naar Coronet Peak gegaan. Ik was er een keer gaan night-skien, en dat vond ik helemaal niks; een grote ijsbaan. Coronet ligt aan de andere kant en is vanaf Queenstown een stuk korter met de bus. Dus ik op m’n vrije dag al m’n zooi Coronet op gesleept. Ik was in m’n eentje en nam maar meteen een lift. En ja hoor… ik had het al door. Iedereen die naar beneden kwam hoorde je over ijs schuiven. Ik was dus ook aan de beurt.. Ik heb 4 runs gedaan en toen was ik ka-pot! Alleen maar glijden over ijs! En toen was ik om 2 uur weer in het dorp… ;)

Vorige week zaterdag was denk ik mijn aller-aller beste ski dag in NZ. Ik ben met 4 anderen naar Cardrona gegaan! We hadden een auto geleend van een collega en om 7 uur in de ochtend kwam Jason me ophalen. De rest stond klaar in het dorp en gaan met die banaan. En wat een dag was het; schitterend weer, heerlijk sneeuw en de pistes 3x zo lang als op de Remarkables en het uitzicht was adembenemend! Ik heb er ZO van genoten, dat ik nu alleen nog maar daar wil skiën, haha! We krijgen 50% korting omdat we voor NZski werken, dus deze dag kostte me nog geen 35 euro (inclusief benzine en chocola op de terugweg ;) ). Het was SUPER!

Dit weekend ben ik 4 dagen vrij. Ik heb vorige week zaterdag/zondag en deze week maandag/dinsdag aan elkaar geplakt. Ik dacht, dat heb ik wel verdiend. Na twee dagen weinig uitspoken (beetje thuis hangen, dorp in voor koffie en films kijken en oja, ik ben met Tanya huisgenoot weze wandelen voor 2 uurtjes bij Glenorchy) gingen we gister weer naar Cardrona. Dit keer ging ik met 3 anderen van m’n werk. We zijn de hele berg opgeslingerd (tis een uur en 10 minuten rijden) en toen we aankwamen zat de berg volledig in de wolken. We zagen niks, het sneeuwde en het leek er niet op of het beter zou worden… Dus toen zijn we maar omgekeerd en (of all places) naar de Remarks gegaan (waar we allemaal al de hele week zijn…). Daar zagen we ook geen hand voor ogen, maar zijn we voor de grap (en omdat het gratis is) gaan tuben. Mam, ik zal het voor jou even uitleggen; dan ga je in een opblaasbare band zitten, een sleepliftje sleurt je omhoog, zonder iets te doen laat de lift bovenaan weer los en dan glij je met je tube (opblaasband) naar beneden. Dat was op zich wel lachen, al was ik wel een beetje bang dat ik met m’n skiboots iemand’s tanden uit z’n mond zou rammen. Maar het ging goed. En daarna zijn we maar naar huis gegaan, je zag echt geen hand voor ogen.

En vandaag zijn we naar Treble Cone gegaan. Nu heb ik alle bergen ondertussen gezien. Ik was met Dom en Hannah (gister ook). We zijn via Wanaka er naartoe gereden (was 1,5 uur rijden!) en weer zaten we in de wolken, maar niet zo erg als gister. Dus hup, wij passen gekocht en er waren nog 7 vrienden van ons. Ik was de enige op ski’s! Maakt mij verder niet uit hoor, maar het was wel grappig. We hebben een paar runs gedaan, maar echt, we zagen NIKS. Dus om half 2 dachten wij drieën; t’is mooi geweest. Ik had nog kunnen blijven, maar de sneeuw was alleen boven goed, halverwege was het half gesmolten slushie… Oftewel; wij de auto in, ik nog een paar mooie foto’s van het uitzicht gemaakt en we zijn in Wanaka gaan lunchen en daarna ben ik netjes thuis afgezet.

Nou, dat waren mijn ski-ervaringen voor de laatste 6 weken. Ik heb een paar ride breaks op m’n werk gehad (3 ofzo…) waar ik heerlijk een paar pistes heb gepakt, maar het is zo klein bij ons..

Verder zijn we met m’n werk op een vrijdagavond wezen bowlen. We hoefden niet te betalen, want het was van ons fooi-geld. Ook al had ik liever gewoon geld gekregen, het bowlen was ook erg lachen. Vooral omdat niemand het serieus nam en ik daardoor niet opviel, haha! We kregen gratis 2 spelletjes bowlen, gratis drank en gratis eten. Daarna zijn we met z’n allen nog een drankje gaan doen en toen viel ik weer om van de slaap ;) .

Ik ben nog een paar keer wat weze drinken in het dorp (uiteraard), tussen het slapen door. In de bar waar mijn vriendin Heidi werkt hebben ze 3 avonden in de week een skate baan (half pipe) waar onze afwasser Andrew 1 van de beste skaters is. Dat moest ik natuurlijk een keertje zien! Er is een rail-jam geweest; in het dorp bouwen ze (mensen van de Remarks) een soort stellage met railingen (2 naast elkaar) en jonge gasten (en een paar meiden) gaan daar dan vanaf springen. Ze doen de meest idiote jumps en glijden op zoveel mogelijk manieren van de railingen af. Was best cool om te zien!

Maar de meest intense gebeurtenis van de afgelopen weken, gebeurde afgelopen donderdag. Ik was op m’n werk de keuken hulp. Dat betekend dat ik moet helpen bij alle klusjes; eieren pellen, salades maken, sla wassen, noem maar op. Het was half 1, begon druk te worden en ik was tomaten aan het snijden voor de burgers van de volgende dag. Komt Craig, de ene chef naar me toen; Lenny, zal ik dat mes even slijpen?! Ja graag! Nou, dat ging stukken beter. Ondertussen was ik klaar met de tomaten, op naar de rode uien. Komt Josh (een van mijn beste vrienden op het werk en de andere chef) aanzetten; Lenny, laat mij je mes slijpen! Ik zei nog zo, dat het net al gedaan was. Maar nee, hij ook slijpen. Ik had ondertussen een mega mes in m’n handen en nog vlijmscherp ook. En jahoor, nog geen 2 minuten later… Ik dacht, oeps, ik heb verkeerd gesneden. Ik keek naar beneden en zag alleen maar bloed. Oh nee!!! Ik dacht dat ik flauw ging vallen (ik ben zo’n held..), dus ik pakte met m’n rechterhand m’n linkderhand op en ben het kantoortje in gerend en op een stoel gaan zitten. Ondertussen vlogen de tranen uit m’n ogen van de schrik en het bloed zat al over 2 handen. Helen, een goede vriendin op m’n werk, nam me maar mee naar de EHBO. Daar mocht zij niet mee naar binnen, maar gelukkig waren de meiden die me hielpen heel aardig. Ik had in de top van m’n pink gesneden en God-zij-dank hoefde het niet gehecht te worden. Maar het wilde ook niet stoppen met bloeden. Zij nog vragen, heb je al een tetanus prik?! Ja!!! Die hoef ik niet! (En die heb ik echt al een keer gehaald!) Maar het bleef maar bloeden, Helen mocht er ook weer in en het stopte maar niet. Toen wilden ze me een spuit in m’n pink (!!!) geven om het bloeden te stoppen. Ik dacht even dat ze een grapje maakte, maar toen dat niet zo bleek te zijn heb ik maar even gezegd dat dat mooi niet ging gebeuren. Doodeng allemaal!!! Uiteindelijk hebben ze het verbonden (heel gemeen, met veel druk erop, om het bloeden te stoppen, maar dat was m’n eigen schuld ;) ) en zijn we ruim een uur later weer naar boven gegaan. Daar ben ik weer gaan werken, maar nog geen half uur later kwam m’n ontbijt eruit (van alle commotie), en om 3 uur mocht ik dan maar naar huis… Wat een held ben ik toch!

Dit waren in een noten-dop (jaja) mijn ervaringen van de laatste weken. Ik beloof snel weer een up-date te doen, want ik heb nog niet alles verteld, maar dat wordt later in de week denk ik leuker om te vertellen.

En verder;
- noemen we the Remarkables ook wel de Relaxables, omdat het zo klein is in vergelijking met de andere bergen hier.
- woon ik nog steeds met 3 katten en de oudste van 17 (Julius) doet het bijna niet meer. Hij is zo zielig! Kan amper eten, is ongelooflijk mager, gooit bijna al z’n eten er weer uit en als je hem optilt is het net een bergje botten.
- en omdat Julius amper eet, zijn de andere 2 (Horrace & Jimmy) volgens Savio en mij wel 2 kilo aangekomen! Die vreten alles op wat Julius achterlaat! Hahaha!
- was ik gister in slaap gevallen en waren Horrace en Jimmy bovenop me komen liggen; zo schattig!
- kun je merken dat de ergste winter over is. Het is boven op de berg nog wel -2 ofzo, maar in het dorp is het 9 graden. En het is nu tot half 7 in de avond licht en als ik de deur uit ga in de ochtend (kwart voor 7), gaan net de lantaarnpalen uit. Heerlijk, van mij mag de lente aanbreken!
- neem ik altijd zoveel mogelijk eten van m’n werk mee, zodat ik thuis nooit hoef te koken en dat lukt best aardig! Het enige nadeel is dat ik heeeeeel vaak hetzelfde eet ;).
- blijft het uitzicht hier met de bergen mij nog steeds verbazen; wat is dit toch een mooi stukje van de wereld!
- heb ik hele leuke kaarten (en pakketjes) gekregen van vrienden uit NL (en ook e-mails en smsjes); HARTSTIKKE BEDANKT!!! Ben met ALLES heel blij! Echt waar!
- voelde ik me wel heel erg stom toen ik de EHBO in liep… er lagen 3 mensen op brancards met dekens over zich heen en die mensen waren allemaal heel stil. Kom ik binnenstormen, tranen over m’n gezicht, omdat ik in m’n pinkie had gesneden…
- verdien ik hier 5 euro per uur, ik dacht, dat vinden jullie vast grappig. Tis minimum loon hier… En zelfs voor hier is het weinig!!!
- heb ik nog nooit zoveel films gekeken in m’n leven! Ik ben zelfs lid van de dvd-shop (voor het eerst in m’n leven!) en een dvd huren (niet de nieuwste, maar dat geeft niet) kost 1 dollar (= 50 eurocent). Dat is toch geen geld!? Ik ben ineens helemaal op de hoogte qua films!
- heb ik hele leuke collega’s hier en zodra ik het dorp in loop kom ik altijd wel 10 bekenden tegen. Ik zal eerlijk zijn, daar zit ik niet elke dag op te wachten (vooral niet als ik om 6 uur ein-de-lijk uit die ***-bus kruip, helemaal steenkoud ben en gewoon wil douchen en slapen), maar het is soms ook wel heel leuk; net of je thuis bent! ;)
- word ik altijd uitgelachen op de terugweg in de bus. Ik val ALTIJD in slaap, en een paar keer hebben mensen me wakker moeten maken, want ik was de laatste in de bus en had totaal niet door dat we er al waren! En de mooiste keer was toen ik helemaal voorin zat naast de bus-sjoof en hij aan m’n arm begon te schudden; Lenny, we zijn er! Ooooooooeeeeeeppppppsssss! ;) (Peet, ik moet altijd aan jou denken als dat gebeurd, hoe jij me wakker moest schudden in Sumatra, omdat ik gewoon keihard door bleef slapen, whahaha!)

Liefs,
Lenny