Laatste week CC; Queenstown here I come!

Hallo allemaal!
De tijd is gevlogen, het is ineens tijd om te verhuizen! Ahhhhh! Hoe gek is dat!? Maar eerst nog even dit:

Zondag was ik dus weer oud en vertrouwd thuis in Christchurch. En eigenlijk heb ik de hele week niet heel veel gedaan. Ik heb een beetje uitgeslapen, maar dat viel me nog tegen, want door de kou werd ik toch wel vaak wakker. Jaja, ik ben echt NIKS meer gewend tegenwoordig. Maar soms is het zo koud ’s nachts, dat ik met kramp in m’n benen wakker word. Ik denk dat het met de kou te maken heeft, dat ik dan iets verkramp, want alleen dan word ik vaak wakker met pijn in m’n benen/knieen. Anyway, pogingen tot uitslapen ondernomen, elke dag de mega-afwas gedaan voor de jongens. Met 3 jongens en ik is het lekker druk, dus de vaat blijft maar groeien. Maar gelukkig ben ik fan van de afwas, dus ik kon me uitleven ;) (En nee, ik ben geen fan van andere huishoudelijke taken, op koken na!!!)

Het heeft elke dag keihard geregend. Tis niet te geloven, maar wat een rotweer is het hier! En koud! Het is overdag maximaal 9 graden, ’s nachts is het ongeveer 3-5 graden. Het is niet overal even koud, in Auckland op het Noorder Eiland is het zo’n 15 graden. Maar in het zuiden zijn al sneeuwbuien geweest en wij hadden hier vrijdag hagel!

Verder had ik een berg kleding voor de was en toen ik eindelijk aan de beurt was voor de wasmachine (we trekken geen nummertjes ofzo, maar de jongens waren een weekend weg geweest en aangezien alles na 1 keer dragen in de was gaat ;) ), was het al donderdag. We hebben maar 1 wasrek en NIKS maar dan ook niks wordt droog! Buitenhangen is geen optie meer en aangezien we nergens verwarming hebben behalve de gaskachel in de huiskamer… is de was drogen hier ineens een klus. Truien blijven wel 3 dagen nat en spijkerbroeken zijn ook erg gaaf. Je had het moeten zien, 4 mensen met was vol met spijkerbroeken.. Het hele huis hing vol!

Ik heb een paar keer eten gekookt, ik ben een paar keer naar de stad geweest.. Ik ben uit eten geweest op woensdagavond met Sam, mijn ex-collega van de Flying Burrito Brothers. Ze had coupons van een steakhouse, dus daar hebben we heeeerlijk steaks gegeten! Rond half 10 ging Sam naar huis en toen ben ik met Iain, een andere ex-collega die in de stad was, bier gaan drinken. We hebben een soort Ierse-pub-crawl gedaan. Het kwam er eigenlijk op neer dat dat de kroegen waren die nog open waren, dus we hebben in alle 3 de pubs wat gedronken en ik nam een taxi naar huis (want de bus ging allang niet meer).

Donderdagavond hebben we 3 uur lang American Idol gekeken. Mark dacht dat ie gek werd, haha! Maarja, we weten allemaal dat Mark hier niet het laatste woord heeft in huis. Hij is meer het lijdend voorwerp, hahaha! Kristo en ik waren helemaal happy, het was echt een leuke show. Ik had nog nooit American Idol gezien, omdat ik normaal altijd moest werken. En Madis, de vriend van Kristo… Tja, die ging de ik-wil-geen-Idols-kijken-3-uur-lang-discussie maar niet aan ;) .

Vrijdag was Kristo op stap gegaan met Madis, z’n Estlandse vriend die bij ons logeerde en was ik de hele dag alleen thuis. Ook lekker! Vrijdagavond hebben we 2 films gekeken. Nouja, ik heb het niet helemaal gered (door een aanval van hevige slaap), dus ik heb eigenlijk 1¼ film gezien. Zaterdag zijn de jongens gaan golven. Of, zoals ik het begreep, ze hadden ieder 50 golfballetjes ‘gekocht’ en die konden ze dan wegslaan. Ik ben nog even langs het winkelcentrum geweest en toen ik thuiskwam had Kristo het avondeten al klaar. Daarna zijn we gaan kaarten; het welbekend bij backpackers kaartspel genaamd ‘Shithead’. En daar hoorde vodka en wiskey bij (je snapt het al, de mannen aan de wiskey, Kristo en ik aan de vodka met cranberry juice). Rond 11 uur kwamen Iain en Sam (ex-collega’s) ook nog gezellig langs en we zijn daarna met z’n allen uit geweest. Helemaal gezellig! En toen we om half 4 naar de Gaybar gingen (want wanneer gaan we daar niet naartoe?) mocht iedereen naar binnen, behalve ik. En helaas had niemand het door… Toen we de trap opliepen vond ik een plastic ketting. Dus ik dacht, die is vast iemand vergeten. Ik raap het op, breng het naar de griet die blijkbaar ook de uitsmijter was en vroeg haar of ze had gezien van wie die ketting was en of ze die ketting nog wilde hebben. En voordat ik het doorhad had ze besloten dat ik die ketting kapot had gemaakt en mocht ik de tent niet meer in. Was ik even BOOS! Ben ik degene die het keurig af geeft, krijg ik dit!!! Ik heb een half uur geprobeerd binnen te komen en de jongens te bellen, maar toen heb ik toch uiteindelijk maar een taxi naar huis genomen. Was dat even een suf einde van de avond!

En wat was er verder nog gebeurd toen ik thuis kwam…; ik had spontaan een hekel aan al m’n kleren. Ik loop al maanden in dezelfde outfits en ineens was ik het toch zat! Ik zag m’n kleren hangen aan het wasrek en dacht, ik MOET wat nieuws hebben. Dus hop, ik naar de mall in Riccarton en ik heb een heerlijk warm vest gekocht, 2 truitjes en nog een zwart vestje. Ohja, en als klap op de vuurpijl heb ik ook nog schoenen gekocht. M’n gympen waren in Australie ineens vol met gaten en met al die regen schoot dat niet op! Dus nu ben ik de trotse eigenaar van hele coole zwarte schoenen. Ik ben er echt heel blij mee!

Tja, en nu is het dus de grote truc om alles mee te slepen naar Queenstown. Toen ik vanochtend ineens al m’n zooi zag liggen dacht ik wel even, hoe ging het ook alweer in die backpack?! En toen kwam er nog een verrassing; een aantal kledingstukken en tassen zaten onder de schimmel!!! Ohneeeee! Ik heb als een gek de schimmel-zooi met de hand gewassen en toevallig was het droog buiten, dus gauw buiten opgehangen. En ondertussen was ik zo panisch, dat ik bijna al m’n kleren maar even buiten heb gehangen, om het te laten luchten. Nu liggen de laatste dingen nog voor de kachel en morgen gaat alles hoe dan ook mee!

Gister, zondagavond, ben ik bij een andere ex-collega weze eten. Volgens mij heb ik wel eens over haar verteld; Lidija. Ik ken haar van m’n andere baan, bij Vbase en ze komt uit Macedonië. Ze is 48, heeft 3 zoons en haar man werkt voor de UN en is van februari tot november in Haiti. Vijf jaar geleden is ze naar NZ verhuisd, om ervoor te zorgen dat haar zoons een NZ paspoort zouden krijgen. Die hebben ze nu, en dat betekend dat de jongens ‘vrij’ zijn om te gaan en staan waar ze willen. Mensen uit Macedonië kunnen moeilijk andere landen binnenkomen en de situatie in Macedonië is ook niet altijd even gunstig, dus Lidija en haar man besloten te emigreren. Ik leerde haar kennen en we mochten elkaar vanaf de eerste minuut; het klikte op de een of andere manier. En gister ging ik dus bij haar eten. Haar zonen (van 18 en 14) kwamen me ophalen en ze had echt ontzettend lekker Macedonisch gekookt. We hebben heel leuk zitten kletsen, maar wat een verhaal heeft zo’n vrouw bij d’r. Ik bedoel, ze heeft letterlijk haar hele leven opgegeven voor de jongens en ze werd ook bijna emotioneel gister. Ze heeft erge heimwee. Moet je je voorstellen; vlieg je naar NZ zonder een woord Engels te kunnen. Thuis had ze een goede baan, en nu werkt ze in een catering bedrijf. Vrienden heeft ze wel, maar niet veel en wat ook altijd balen is; geen tv of eten van thuis. Vooral het eten, dat mist altijd iedereen het meest (en ik mis Paul de Leeuw ook wel een beetje..). Er kwam nog een andere vriendin langs, een Macedonische vrouw van 46, ook een hele leuke vrouw en zij is getrouwd met een Kiwi. Zij hebben geen kinderen en zij vindt het wel prima hier. Ze werkt nu in een fabriek terwijl ze thuis altijd een accountant-assistent was. Ik blijf dat bi-zar vinden. En Lidija heeft ook zo’n rotbaan, maar de enige reden waarom ze die heeft (want haar man zal heus wel genoeg verdienen!) is om beter Engels te leren en om iets te doen te hebben. Maargoed, het eten was ontzettend lekker (de zelfgemaakte baklava smaakte heerlijk) en we hebben echt heel leuk gekletst. Ik zal haar zeker missen in Queenstown!

Vanavond was m’n laatste avond bij de jongens. Gek hoor, ik snap nog niet helemaal dat ik morgen ergens anders ben. En dat ik dan weer een plek om te wonen en te werken moet vinden. Maar het ski-seizoen is nu bijna aangebroken, dus ik hoop echt dat er snel werk is! Ik heb vanavond hutspot met gehaktballen voor de jongens gemaakt als afscheidsdiner. En ik heb vanille ijs gekocht en stroopwafels; die heb ik in de oven opgewarmd en over het ijs gedaan. Iedereen was blij! Ik heb echt een ontzettend leuke tijd gehad in Christchurch, vooral het wonen bij de jongens was helemaal geweldig. Ik heb ook wel een beetje dubbele gevoelens, want ik weet hoe leuk ik het hier heb en dan moet Queenstown dus wel echt HEEL erg leuk zijn! Maar ik blijf vooralsnog bij m’n beslissing; ik wil niet 12 maanden in Nieuw Zeeland alleen in CC verblijven.. Dus dan maar verkassen…

En verder;
- is het nu al om half 6 stikdonker; en met die regen is het zo grauw, dan is het om 4 uur ’s middags al donker in huis!
- hebben we hier geen dubbel glas (volgens mij hebben ze daar nog nooit van gehoord…), dus vandaar dat het lekker koud en vochtig in huis is!
- en het feit dat niemand van centrale verwarming gehoord heeft, maakt het niet veel beter!
- maar daarentegen heeft Mark wel weer werk, want hij is een truckdriver die overal de gasflessen rond brengt voor de kachels!
- is het centrum van CC erg leeg in de regen; iedereen gaat lekker naar de mall, want daar loop je droog!
- had ik mezelf in de mall op Sushi getrakteerd, dat is hier dus ook erg betaalbaar; 5 euro voor een bak! Geniaal! (P8, was je maar hier…. Sushi eten zonder jou is toch een beetje als vreemdgaan… maar ik denk wel ALTIJD aan je hoor!)
- hebben we zondag met z’n vieren op de bank de film ‘Hangover’ gekeken, hoe toepasselijk. Kristo en Madis hadden MacDonalds gehaald als ontbijt, ik en Mark hadden ei gebakken (nouja, ik had voor Mark brunch gemaakt, want normaal schopt Kristo hem op zondagmiddag de keuken in, haha!) en we zaten met z’n vieren onder kleedjes op de bank en de namaak Fatboy en het was toch zo gezellig! Ik ga het hier echt missssssen!
- had Lidija me ook nog eten meegegeven voor thuis. Ik kreeg heerlijke saus mee en ook nog baklava, dus de jongens hebben genoten gisteravond toen ik thuiskwam met een toetje!
- heb ik vanavond als afscheidsdiner hutspot gemaakt. Kristo wilde zo graag dat ik een keer NL’s ging koken, maar dat gaat zo lastig als ze geen andijvie hebben ;). Maar hutspot kan altijd, dus dat ging prima. Ze vonden het ook heerlijk, alleen Mark had natuurlijk z’n Kiwi-gewoontes op het eten losgelaten…
- het maakt niet UIT wat je voor de lieve jongen kookt, alles gaat naar binnen, maar vraag niet hoe. Vanavond was geen uitzondering. Ik had 3 borden neergezet op de salontafel/dinertafel (want een echte tafel hebben we niet, we eten altijd op de bank) en hij dook de keuken in. Kristo en ik hadden het al door... Hij pakte even z’n standaard ingrediënten erbij; chili saus, ketchup, mayonaise, zout, brood, boter en het liefst had ie nog een ei gebakken en er bonen in tomatensaus overheen gegoten. Zonder ook maar een HAP geproefd te hebben deed ie alle sauzen over z’n eten, zout erop en hij at het op brood!!! Kiwi’s zijn echt gekken! Zo doen ze allemaal! Gelukkig weten Kristo en ik dat allang en maken we er altijd grapjes over onder het motto; als je dat bij onze moeder’s thuis doet Mark, dan wordt je niet meer uitgenodigd hoor! Hahaha! Tis dat we je zo lief vinden :). En vervolgens eet ie dan heel gelukkig z’n boterham met (vanavond was het) hutspot op…
- hoop ik dat Queenstown heeeeeeeeeeel leuk gaat worden!

Liefs,
Lenny

Ps. Helaas geen foto’s, want het regende te hard, haha! Maar Jasper heeft nog wel een berg foto’s van de vakantie op z’n blog gezet, dit is z’n adres: www.jasperboot.waarbenjij.nu