Maleisie; Penang en Cameron Highlands!

Hallo iedereen!

Vorige week donderdag stond de wekker behooooorlijk vroeg (half 7) en om 7 uur zaten we in de minivan; op naar de grens. Om kwart voor 3 waren we bij de grens en ondanks dat de rij lang leek, waren binnen een uur de grens over; inclusief een stempel in ons paspoort voor 3 maanden Maleisie, gratis!!! Ik zeg; welkom in Maleisie!!

Om half 6 waren we eindelijk in Georgetown, Penang. We moesten even rondlopen, maar toen vonden we een leuk en betaalbaar hostel. We stonden in te checken toen we ineens zagen dat het blijkbaar een uur later is in Maleisie; ook leuk dat iemand dat even tegen ons zegt, haha! Het was dus al bijna half 8. De man van het hostel zei dat we vlakbij goedkoop konden eten en dat was een hele goede tip, want om de hoek van de straat zat Red Garden, een soort food-court met allemaal kleine kraampjes met allerlei soorten eten. Heerlijk en goedkoop! Allemaal tafels met plastic stoelen in het midden en je kon gewoon bestellen waar je zin in had, want ze hadden werkelijk alles (op Goudse kaas en bitterballen na dan..). Na het eten zijn we gaan douchen en slapen, want zo'n hele dag in de minivan, daar wordt je toch wel moe van.

Vrijdag zijn we gaan ontbijten in het restaurant van het hostel (zat er naast) en we dachten; lekker, yoghurt met muesli! Hmmm! Nou, vieze tegenvaller; blijkbaar is de yoghurt in Thailand toch net een tikkie lekkerder dan in Maleisie! Doen we dus ook niet meer. Na het ontbijt namen we de lokale bus; op naar de tempel Kek Lok Si. We hadden gelezen dat het een mooie (en de grootste van heel Maleisie) tempel moest zijn, dus dat moeten we dan wel even gezien hebben! Helaas was de buschauffeur vergeten te zeggen tegen ons waar we eruit moesten. Ineens waren we in een soort woonwijk met alleen maar hoge flats en Peet zei: "Len, waarom stapt iedereen uit hier?". Ehhh, blijkbaar einde van de route! Oeps! We hebben bijna een uur op een andere bus moeten wachten (en de locals spraken ons steeds aan onder het motto; hoe zijn jullie hier nou terecht gekomen? Erg grappig!), maar toen werden we eindelijk bij de tempel afgezet. We liepen langs een markt omhoog en het was de moeite dubbel en dwars waard; echt een bijzondere tempel! We hebben er 2 uur rondgelopen en gave foto's gemaakt.

Na ons tempelbezoek hebben we de bus weer terug genomen naar Georgetown. 's Avonds zijn we weer bij de Red Garden gaan eten, want we hadden ontdekt dat ze daar hele goedkope sushi hadden; laten wij daar nou helemaal gek van zijn! Heeeerlijk!!!

Zaterdag 23 mei zijn we (al!) om 8 uur opgestaan, want we hadden verzonnen dat we vandaag met een treintje Penang Hill op zouden gaan. Omdat de lokale bus zo goed was bevallen (lijkt net op een stadsbus in NL), namen we die weer en dit keer zaten we in een keer goed. We waren alleen niet de enigen die de Hill op wilden, dus we moesten ruim een uur wachten, maar toen stonden we met nog 45 Indiers in het treintje. Maleisie zit echt vol met Chinezen en Indiers, en we vinden het erg lastig om echt Maleisiers te ontdekken. Bij Penang Hill dus voornamelijk Indiers die gezellig met z'n allen naar boven gingen. Het treintje ging nog best stijl omhoog alleen in een tempo van heb ik jou daar! Het duurde een half uur om op 800 meter te komen; we hebben er maar weer om gelachen, zoals altijd! Bovenop de berg was het 'lekker koel' (ook in Maleisie is het weer super-heet, minstens 30 graden!) en hebben we een heerlijk bord Nasi Goreng Ayam gegeten (jaja, het is net Indonesie hier qua eten! Zo lekker!). Daarna zijn we aan de 7 km lange wandeling naar beneden begonnen, want aangezien we op reis amper bewegen, leek lichaamsbeweging ons wel een goed idee. Onderweg natuurlijk foto's gemaakt en we kwamen nog oude bekende vrienden uit Koh Phi Phi tegen; apen! Dit keer was het Peet die mij niet begreep. Ze wilde haar camera pakken uit haar rugzak en ik zag ineens een hele gang apen zitten; Peet, hou je tas maar dicht, daar zitten apen! En ze keek mij net zo aan als ik haar in Koh Phi Phi, zo van; wat nou apen!? Peeeet, aaaaaapen! Daaaaar! We hebben ons weer rotgelachen en zijn zeker 20 apen (echte!) tegengekomen.

De wandeling eindigde in de Botanische tuinen waar we onze gympen meteen verruilden voor slippers (heet!) en met een soort treintje (lekker toeristisch en lekker zitten, haha) zijn we door de tuinen gegaan. Daarna hebben we weer een stuk gelopen en namen we uiteindelijk de bus naar Batu Ferringhi; het toeristische stuk van Penang. Het leek wel Spanje; dure hotels, maar er was wel een leuke avond markt en we hebben heerlijk Indiaas gegeten. Rond kwart over 9 waren we weer met de bus afgezet in Georgetown.

En je snapt het al; ik werd zondag wakker met spierpijn!!! Hahaha! We gingen onze dagboeken vandaag bijwerken, dus gelukkig niet te veel lopen. 's Middags zijn we nog naar de Mall gegaan in Georgetown, want daar is een bioscoop en we hadden nog steeds zo'n zin om een film te kijken. Helaas, alleen maar stomme Star Trek en Wolverine films, dus toen zijn we maar wat rond gaan lopen en hebben we nog een bord Nasi Goreng Ayam (= nasi met kip!) gegeten. Rond half 7 namen we de bus weer terug naar onze straat en hebben we bij Red Garden weer sushi gegeten; we kunnen er maar geen genoeg van krijgen! In het restaurant van het hostel hebben we de rest van de avond ons dagboek geschreven.

Maandag 25 mei hebben we voor het eerst weer eens een reis-beslissing genomen; we hebben bij Air Asia (on-line) een ticket geboekt! We vliegen 30 juli van Jakarta naar Kuching in Borneo. Knap he?! Hebben we toch weer een soort van planning! Daarna zijn we weer naar de Mall gegaan (want het duurde even voordat we eruit waren wanneer we zouden vliegen, plannen is niet altijd makkelijk!), want we hadden een Sushi King gevonden. Een echt sushi restaurant waar je de sushi van de lopende band kan pakken. En wat hebben we ons vermaakt!!! Allebei een menukaart in de hand (het leek net een spel!) en maar kijken en vergelijken wat er allemaal voorbij kwam. En lekker dat het was! En weer goedkoop! Daarna zijn we een beetje gaan shoppen, want dinsdag vertrokken we naar de Cameron Highlands, dus we moesten nog even langs de drogist en de supermarkt. 's Avonds hebben we ingepakt en weer onze dagboeken bijgewerkt (we liepen een beetje achter, vooral ik..).

Dinsdag hebben we voor de laatste keer ontbeten bij het hostel en daarna werden we om kwart over 11 opgehaald door een minivan. Er zaten nog 2 mensen in en verder was ie leeg, dus we hadden lekker de ruimte. Nou zijn we al wat gewend qua rijstijl, maar deze rit was toch wel weer heel bizar; die vent reed als een gek! We hebben een uur lang gedacht dat we dood gingen en Buddha-zij-dank stopten we toen voor lunch. Wij hadden uiteraard geen honger, en daarna gingen we weer verder. Ondertussen waren er minder auto's op de weg, dus werd de rijstijl iets beter te tolereren. Het laatste uur reden we door de bergen en werd het ook echt koel buiten en werden de uitzichten schitterend! (Alleen de bochten in het busje waren geen succes, we vreesden weer voor ons leven!) Om 4 uur werden we afgezet bij Fathers' Guesthouse, die hadden we zelf uitgezocht. Daar konden we inchecken en nu slapen we in een hostel dat lijkt op 4 grijze tunnels! Zo komisch! Er is ook een groot huis, maar een kamer daarin is ruim 2x zo duur, dus wij zitten zo ongeveer op de camping, want we moeten naar buiten voor toiletten en douches.

Wat ons meteen opviel hier is de temperatuur; het is hier overdag 20-25 graden (schat ik) en 's avonds is het ongeveer 15 graden; heerlijk! Ik heb hier voor het eerst mijn spijkerbroek, trui, sokken en gympen aan! Nouja, gympen heb ik al 2x eerder aangehad, maar dat lag niet aan de temperatuur. Het dorp waar we nu zitten, Tanah Rata, ligt dus in de bergen tussen de thee- en aardbeiplantages. En omdat het hier 'koud' is, drink ik hier eindelijk weer thee; ik kom helemaal bij! Ik kan mijn thee-verslaving van NL gewoon weer doorzetten, jippie! Ik drink wel 4-6 mokken per dag! Het hostel hier heeft ook allemaal banken en 2 tv's waar je films voor kan 'boeken', dus dinsdag hebben we meteen een film uitgekozen en hebben we voor het eerst in tijden op een bank een filmpje gekeken met de andere mensen uit het hostel. Kweet niet hoe het kan, maar het was net echt of ik 'thuis' was.

Woensdag 27 mei hebben we lekker weinig gedaan. Vooral genoten van de temperatuur (ik voel me toch ineens fit en lekker! Ik zweet gewoon niet!!!), het dorpje weer ingelopen, daar lekker een soepie gegeten (jaja, nog steeds soep-verslaafd) en 2 films gekeken op de bank. 's Avonds in het hostel, tijdens de film, een hamburger met frietjes op en zitten kletsen in het hostel. 's Avonds was het ook behoorlijk aan het regenen (net als 's middags), want het is hier regenseizoen.

Donderdag gingen we vroeg op, want om kwart voor 9 werden we opgehaald door een oude landrover; we gingen op een tour naar de grootste bloem ter wereld (o.a.)! Er ging nog 1 jongen mee, Kristo uit Estland die al 2 jaar in Nieuw Zeeland 'woont'. We hadden dus zo ongeveer een prive-toer! Na een uurtje rijden sloegen we ineens rechtsaf een pad in. Nouja, pad... Zoals Peet nog zei; 'Ik zou denken, er is geen weg', maar dat was dus wel de 'weg'. Een en al dirt-road en heel veel modder (lang-leve-het-regenseizoen!). We moesten onszelf goed vast houden, maar het was wel heel gaaf om daar doorheen te rijden; ik was blij dat we een chauffeur hadden, ik had nooit die berg opgekomen! Daarna begon de hike naar de bloem. Het was een wandeling van 1,5 uur en ik kan er veel stoere verhalen over vertellen, maar ik vond het doodeng; overal modder en daardoor was het erg glad. Gelukkig is niemand onderuit gegaan en hebben we hele mooie foto's van de bloem gemaakt. Daarna liepen we naar een waterval om uit te rusten, maar daar vlogen zoveel vliegen/muggen/bijen/wespen om me heen, dat ik niet echt rustig werd... Uiteindelijk waren we weer bij de jeep (de hele wandeling duurde ongeveer 3,5 uur) en gingen we lunchen; nasi goreng! Haha! (Peet nam noodles, maar ik ben toch meer fan van rijst; na 16 weken nog steeds niet genoeg van!) Daarna reden we naar een thee-factory, via een weg die langs de theeplantages kwam; zo mooi! Na de factory reden we naar het hoogste punt van de Cameron Highlands (2031 meter), maar helaas, we zaten in de wolken! De gids vertelde nog vanalles over alle planten (de beste gids die ik ooit gehad heb!) en daarna gingen we nog wandelen door mos-bos. Dat waren bomen die onder het mos zaten, en door de mist/wolken leek het net op Harry-Potter-land. Jammer dat het aan het eind van de wandeling ging regenen en nog jammerder dat we alleen een trui aanhadden die nu nog steeds aan het drogen is, want hier droogt echt niks!

Om 7 uur waren we weer thuis, hebben we meteen eten besteld in het hostel en daarna ben ik met AL m'n kleren onder de douche gaan staan, want ik had dus mooi wel gezweet. Ik dacht, als ik m'n kleren in de was gooi, blijft er ook niks van over (onze kleren gaan steeds door de droger hier, dus ALLES is al gekrompen! We balen als een stekker, maarja, niks aan te doen..). Dus mijn hike-outfit hangt hier keurig aan de waslijn, hahaha! 's Avonds hebben we weer bij de banken gezeten en hebben we nog 2 biertjes gedronken in het bier-hok met wat mensen uit het hostel.

Vandaag hebben we een Lenny-moet-even-bijkomen-van-de-hike-dag, dus we doen niet zo heel veel en morgen gaan we waarschijnlijk een halve dag-tour doen naar aarbeienplantages en een butterfly-farm. Maleisie bevalt in ieder geval tot nu toe erg goed, het eten is heerlijk en de Cameron Highlands staan zeker weten in de top 3 van beste-plekken-bezocht-tot-nu-toe!

En verder:
- is het een hele verademing om het alfabet weer te zien; in Thailand schrijven ze niet in letters, maar hier wel en de taal lijkt heel erg op Indonesisch (ja mam, hier zeggen we weer "trima kasi" en "sama sama", weet je nog?!?).
- is Maleisie wel een stuk Westerser dan ik dacht, vooral op Penang (maar ook hier) zijn veel hoge flats die er erg nieuw uitzien. En de stadsautootjes en de mooie stadsbussen zorgen ook voor die indruk.
- betalen we hier niet meer met Baht, maar in Ringit (afkorting is RM) en 4,6 Ringit staat gelijk aan 1 euro.
- hebben we dus weer 6 uur tijdsverschil met NL (het is hier 6 uur later).
- hebben ze in Maleisie ook Mac Donalds (op Penang een paar gezien), maar ik heb nog steeds nergens Mac Noodles kunnen vinden! (Ik dacht, als dat bestaat MOET ik dat proberen, maar helaas... Ik zal meneer Mac Donald is bellen...)
- hadden we in Georgetown een kakkerlak op de kamer (formaatje-veel-te-groot) die ons een paar keer behoorlijk heeft laten schrikken!
- zijn de wc's hier iets beter dan in Thailand; de hang-wc's zijn dieper waardoor we niet meer over onze eigen voeten hoeven te plassen, hahaha! Kweet het, klinkt een beetje smerig, maar wij worden er echt zoooo moe van, en hier zijn de wc's dieper, dus we hoeven onze voeten niet meer af te spoelen na het plassen; jeeeej!
- spreken we nu al meer woorden in Maleisisch dan dat we ooit in het Thais konden.
- wil ik nooit meer weg uit de Cameron Highlands; de temperatuur is geweldig en de bouwstijl lijkt een beetje op Oostenrijk, tis net of we in Europa zijn (totdat we 2 x met onze ogen knipperen en toch wel zien dat het Azie is).
- hebben we bij het hostel 2 honden waarvan 1 Herdershond die altijd bij onze voeten ligt als we computeren; nu dus ook!
- kunnen we hier alleen maar mailen en geen foto's op de computer zetten, dus die komen zsm!
- vind ik het nog steeds ontzettend leuk om alle berichten van iedereen te lezen!!! Bedankt daarvoor!

Liefs,
Lenny

ps. 1; zie voor meer informatie ook www.petraderijk.waarbenjij.nu.
ps. 2; heb ik weer een telefoonnummer gekocht; +60 17 51 69 529.