Van Hoi An naar Hanoi!

Hallo!

Het duurde even, maar daar was ik dan weer! Vorige week zaterdag inderdaad met de bus naar Saigon gegaan, was erg fijn want ik werd heel dicht bij mijn guesthouse gedropt waar godzijdank mijn backpack nog stond. In de bus 2 Duitse jongens leren kennen en met hun uit eten geweest op de markt in Saigon. Was erg lachen, vooral toen ze zeiden dat ze 'morgen' gingen vliegen. Ik dacht, naar een volgende bestemming, nee gingen ze al naar huis! Ahhhh! Dat wil toch niemand!!! En na het eten zijn we dus nog 'even' de kroegen ingedoken van Saigon, want je moet toch afscheid nemen op gepaste wijze!

Zondag heb ik m'n laatste rondje Saigon gedaan, beetje winkeltjes ingeweest en de markt bezocht en een buskaart gekocht voor 35$ waarmee ik van Saigon naar Hanoi kon reizen met een sleeperbus; bus met bedden ipv stoelen. Ik vond het niet heel duur, gezien de afstand. En maandag was het dan zover.

Om half 8 zat ik in de sleeperbus die via Mui Ne naar Nha Trang ging. Daar kwam ik rond 7 uur 's avonds aan en daar moesten we eruit. Stonden we op straat, hebben we bijna 2 uur moeten wachten op de 'volgende' bus. Niemand die informatie verschaft, dus toen ik rond kwart over 9 weer in de volgende bus zat, kwam ik erachter dat ik nog geen avondeten op had, en helaas stopte de bus pas om half 1 's nachts. Toen lag ik al in coma, dus ik ben nog gaan plassen, maar meer was niet meer mogelijk in mijn staat van slapen.

Dinsdagochtend (want ja, de heeeeele maandag dus in de bus gezeten) werd ik wakker door de woorden; "Welcome in Hoi An!". Ohnee, iedereen lag nog te slapen, waren we er ineens al. Het was kwart over 6 in de ochtend. Gauw uitgestapt en half slapend m'n backpack uit het luik gesleept. Even rondgebeld en uiteindelijk achterop een motorbike gegaan (met al mijn bagage!), op naar mijn nieuwe accommodatie. Khad geen idee waar Silvija verbleef (want die ging ik in Hoi An opzoeken!), maar ik had iets gevonden bij het centrum, voor een redelijke prijs. Daar ontbeten, gedoucht etc, en Sil gesmst. We gingen lunchen samen en toen kwamen we erachter dat we 2 straten van elkaar 'woonden'! Vorige keer in Da Nang hadden we ook al zo'n mazzel!

's Middags ben ik naar een klerenmaker geweest en heb ik de halve dag ideeen opgedaan voor een outfit voor de bruiloft van Simon en Maartje en uiteindelijk iets leuks gevonden. 's Avonds ben ik met Silvija en haar 2 klasgenootjes Darina (Ukraine) en Aija (Letland) uit eten geweest.

Woensdag ging ik weer m'n outfit passen en ik was erg blij! Maar een paar kleine aanpassingen en hij was klaar! Toen kreeg ik de smaak te pakken en ben ik nog even wat andere dingen gaan bestellen. Uiteindelijk heb ik nog 2 rokjes met handgemaakte borduursels laten maken, een winterjas van wol, een 'Vietnamees'-truitje, slippers, schoenen voor bij m'n bruiloft-outfit en ik heb zelf gympen ontworpen en laten maken. Ik weet het, belachelijk veel, maar het is zo leuk om dat te doen! Je kan gewoon letterlijk zeggen; doe mij dit maar, en ze gaan het maken! En het kost helemaal niet veel geld!

Woensdagavond ook weer met Sil weze eten en 's avonds nog wat rondgelopen en souvenirs gekocht. Donderdag wilde ik aan school werken op de computer en mijn site schrijven, maar toen zaten we de hele dag (in heel Hoi An) zonder stroom. Dus heb ik al mijn gemaakte kleren overal opgehaald en laten verstellen waar nodig en heb ik het een en ander nagelezen voor school. 's Avonds gingen we weer uit eten, Sil en ik, maar mijn buik was weer eens van slag. Khad het al de hele dag en ook 's avonds had ik er last van. Maar ik vond het nog niet heel erg, dus ik heb veel water gedronken en geprobeerd niks geks te eten. We zijn ook nog wat gaan drinken in een kroeg met Westerse muziek, zo vreemd, dan ben je even helemaal de kluts kwijt, zo van; waar ben ik nu weer? Ik ken deze muziek!

Helaas, helaas, heeft het rekening houden met mijn buik niet mogen baten. Ik heb wel goed geslapen, tot een uurtje of 6, daarna was het een groot drama. Net of ik in Tanzania ben! Ik ben wel gaan ontbijten, want ik had toch een soort trek, maar ook dit viel niet goed. 's Ochtends dus thuisgebleven, nog even mijn laatste schoenen opgehaald die nu goed waren, weer terug naar huis en ' s middags naar het internetcafe gegaan. Ik dacht dat het wel weer beter ging. Ik had net mijn mails beantwoord en wilde mijn site bijwerken, toen ik erachter kwam dat ik echt NU naar huis moest rennen. Gelukkig heb ik het gered, maar wat voelde ik me rot zeg. En een buikkramp, echt niet grappig.

Uurtje later belde Sil, die was helemaal klaar met haar onderzoek in Hoi An en ze had ook al gepresenteerd, dus we gingen wat drinken om het te vieren. 's Avonds zijn we ook weer samen uit eten gegaan, alleen mijn buik spookte toch nog wel. Na het eten gingen we wat drinken en daarna gingen we naar een beachparty. Maarja, ik kon geen alcohol drinken, want dat durfde ik niet. Gelukkig was het feestje in een mooi resort (met hele mooie wc's, haha) en een medestudent van Sil had loperamyde (kweet niet hoe je het schrijft, maar diaree-remmende pillen) bij zich. Ik heb er twee afgeknipt van de strip, want ik moest de volgende dag de bus in!

Rond 12 uur zijn Sil en ik afgetaaid naar huis en hebben we afscheid genomen... Over een maand zijn we allebei weer in NL! Ik al iets eerder...

Toen was het zaterdagochtend, om 6 uur ging mijn wekker, en binnen 10 minuten kwam ik erachter; nu pillen innemen, of in Hoi An blijven. Ik heb gauw zo'n pil ingenomen, ben gaan ontbijten en om half 8 zat ik in de bus. Om 12 uur werd ik eruit gezet in Hue waar ik 5 uur heb moeten wachten op de volgende bus. Ook daar was geen stroom (ik weet niet wat het was afgelopen week!), dus lekker m'n boek gelezen (echt een goed boek, Howard Marks autobiografie!!!). Om 5 uur kwam de bus naar Hanoi en heb ik gauw nog een pilletje ingenomen. En ik mag niet klagen; de hele reis is het goed gegaan!!! Ik heb heerlijk mijn boek gelezen, muziek geluisterd en rond half 11 ben ik in slaap gevallen.

Tot vanochtend kwart voor 6, toen ik wakker werd door de woorden; "Welcome in Hanoi!". Ongelooflijk, zo vroeg komen we steeds aan en iedereen ligt dan nog volop te snurken! Ik stond weer half te slapen op straat naast m'n backpack. We werden in taxi's naar het centrum gebracht, want daar kan zo'n grote bus niet komen. Daar hebben we thee gedronken en vervolgens ben ik met nog twee NLse meisjes die bij mij in de bus zaten op zoek gegaan naar accommodatie. Al vrij vlot iets gevonden en we kregen ook nog gratis ontbijt vandaag; kopje thee en twee stukjes stokbrood met smeerkaas, maargoed, het was ontbijt. Daarna gaan douchen en nu ben ik dan in Hanoi!

Ik dacht dat het hier lekker fris zou zijn, maar dat is het niet. Het is wel iets koeler, maar zeker nog wel 27 graden. Die trui en spijkerbroek kunnen dus mooi in m'n tas blijven; wie weet kan ik die wel aan in Hong Kong! Ik heb nog niet echt veel van Hanoi gezien, maar het is in ieder geval rustiger dan Saigon, dus dat is wel lekker. Iets minder hectisch. Hier blijf ik tot ik 17 april naar Hong Kong ga vliegen. Ik denk dat ik dit weekend naar Halong Bay ga en de rest van de tijd aan mijn thesis ga besteden, want ik wil hier nog wat instanties proberen te interviewen.

Ik laat van de week zeker even weten hoe Hanoi bevalt hoor! Ik heb 1 uur gratis internet in mijn 'hotel'. Ik ben nu in een internetcafe en kwam erachter dat ik mijn camera-kabel nu niet bij me heb, dus ik zet vanavond (over een uurtje of 4/5) de nieuwe foto's erop! Ik beloof het! En een nieuw filmpje!!

Bedankt voor de lieve smsjes, mailtjes, krabbels en berichtjes. Echt heel leuk! Verder ben ik blij dat mijn buik volgens mij weer normaal doet, dus ik ga eens lekker lunchen hier! Tot snel!

Liefs,
Lenny